گاز اتیلن
یک گاز هیدروکربن کوچک است.اتیلن میتواند به عنوان نتیجه یک احتراق و سایر فرآیندهای رخ می دهد.شما نمیتوانید گاز اتیلن را ببینید یا ببویید.بعضی از میوه ها اتیلن را تولید میکنند.سیب و گلابی نمونه هایی از میوه هستند که اتیلن را با رسیدن تولید می کنند.اتیلن مسئول تغییرات بافت-نرم شدن-رنگ و دیگر فرایندهای مربوط به رسیدن است.میوه ها مانند گیلاس و زغال اخته اتیلن زیاد تولید نمی کنند و بر بلوغ آنها تاثیر نمی گذارد.
گاز اتیلن به عنوان هورمون پیری در گیاهان شناخته می شود.علاوه بر ایجاد میوه به بلوغ می تواند گیاهان را از بین ببرد.گاز اتیلن می تواند زمانی ایجاد شود که گیاهان زخمی شوند.گازاتیلن طیف گسترده ای از اثرات در گیاهان که بسته به سن و حساسیت گیاه دارد را ایجاد می کند.
تحقیقات نشان داده است که گاز اتیلن نقش مهمی در بسیاری از فرآیندهای رشد گیاه دارد، از جمله جوانه زنی بذر، رشد رویشی، سقوط برگ، گلدهی، پیری و رسیدن میوه. اتیلن در پاسخ به استرس آب، سرد شدن و آسیب مکانیکی نیز نقش دارد.
گاز اتیلن بصورت تجاری برای رسیدن زودتر میوه ها مورد استفاده قرار میگیردگاز اتیلن در صورت غلظت بالا مثل مواد منفجره عمل کند.بنابراین باید با احتیاط مصرف شود.
گاز اتیلن (C2H4، همچنین به عنوان اتین شناخته می شود) یک ترکیب آلی گازی است که ساده ترین ساختار شیمیایی الکل است (آلکین ها حاوی پیوند دوگانه کربن و کربن). اتیلن بیشترین ترکیب آلی تولید شده در جهان است و در بسیاری از کاربردهای صنعتی استفاده می شود. اتیلن همچنین یک هورمون گیاهی گاز است.
مثال های اولیه استفاده انسانی از اتیلن به منظور افزایش رسیدن میوه ها شامل تمرین باستانی مصنوعی گچینگ انجیر برای افزایش پاسخ های رسیدن است. اتیلن تولید شده توسط بافت سبوس مجروح منجر به واکنش بزرگتر رسیدن می شود. به طور مشابه، عمل چای باستانی در بخارخواری در اتاق های بسته با گلابی های ذخیره شده (اتیلن به عنوان بخار احیا کننده از سوی دیگر آزاد می شود) باعث می شود که میوه ها به دست آید. اصطلاح “یک سیب بد برای خراب کردن بشکه” بر مبنای اثر یک رسیدن سیب (یا پوسیدگی) و انتشار اتیلن است که باعث افزایش تولید و سایش سیب های ذخیره شده با آن می شود.
از آنجایی که تحقیقات قابل توجهی در مورد اثرات گاز اتیلن بر روی رسیدن میوه انجام شده است. استراتژی برای به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض میوه با منابع خارجی اتیلن و درمان برای مدیریت غلظت اتیلن داخلی کلیدی برای بهینه سازی تجاری از زندگی ذخیره سازی و کیفیت خوردن بسیاری از میوه ها است. شناخت رابطه بنیادی بین نرخ تنفس اتیلن و میوه در هنگام رسیدن به منظور مدیریت فرایندهای برداشت، ذخیره سازی و توزیع ضروری است.
رطوبت یک اصطلاح است که به میوه اعمال می شود که انتقال از بلوغ فیزیولوژیکی به پیری (پیری و مرگ بافت گیاه) را توصیف می کند. این مرحله تکامل یافته برای تسهیل بازتولید با تهیه ارگان بذر برای جداسازی از گیاه است. ریپینگ آغاز تحولات بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی قابل توجه است، از جمله تغییرات در رنگ پوست، نرم کننده گوشت داخلی، توسعه عطر و شیرینی. معمولا پس از خوردن میوه شروع به رشد می کند و از نظر فیزیولوژیکی بالغ است.
در بلوغ فیزیولوژیکی، میوه های متعددی از جمله کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها و اسیدهای آلی تشکیل شده است. پس از جدا کردن (برداشت) از گیاه، میوه به عنوان یک موجود زنده زنده می شود، اما دیگر نمی تواند بر روی آب و مواد مغذی از گیاه تأمین کند تا نیازهای انرژی خود را تامین کند و فرایندهای رسیدن را کامل کند. این میوه به صورت متابولیکی فعالیت می کند و تنفس در حال حاضر بر این مولکول های پیچیده انباشته شده تکیه می کند.
پس از آن می تواند تحت شرایط کنترل دما، رطوبت نسبی و اتیلن تحت شرایط کنترل شده برای دستیابی به ظاهر یکنواخت و کیفیت میوه رسیده باشد. میوه به اتاق های آماده سازی ویژه ساخته شده و به دمای مطلوب رسیدن و رطوبت منتهی می شود.گاز اتیلن سپس به یک غلظت تجویز شده با استفاده از یک ژنراتور کاتالیزور که گاز اتیلن را از اتانول مایع یا از منابع گاز قابل دسترس عرضه می کند، افزایش می یابد. سیستم های خنک کننده اجباری هوا اطمینان حاصل می کنند که میوه ها به صورت یکنواخت در معرض غلظت اتیلن قرار می گیرند. هنگامی که میوه در معرض اتیلن تحت این شرایط کنترل می شوند، الگوی کولموکتاری تنفسی خود را آغاز می کنند و در یک نسبت نسبتا یکسان می شوند. شرایط و مدت زمان را می توان متناسب با مشخصات مشتری برای مرحله بلوغ و توسعه رنگ.
درک اثرات گاز اتیلن بر محصولات تازه می تواند در رسیدن و ذخیره سازی محصولات تازه در آشپزخانه خانه مفید باشد. توصیه هایی مانند قرار دادن یک موز دمیده شدن در یک کیسه کاغذی با یک آووکادو نابالغ برای سرعت بخشیدن به رسیدن آووکادو بر پایه مفهوم اتیلن انتشار موز در حال رسیدن است که باعث پاسخ واکنش اقليمی در آوکادو می شود. قرار دادن کیسه کاغذ در داخل کیسه های پلاستیکی ممکن است این عمل را با حاوی بیشتر از گاز اتیلن منتشر شده توسط موز تقویت کند. این استراتژی با هر ترکیبی از میوه های کوه نیشکر کار می کند اما بهتر است زمانی که میوه رسیدن یک است که غلظت زیادی از اتیلن مانند سیب، گلابی، موز، آووکادو و پرتقال را تولید می کند. این عمل شبیه تجارتی است که اتیلن برای رسیدن به آن استفاده می شود.
خطرات گاز اتیلن
- خطر انفجار: گاز اتیلن در ترکیب با هوا انفجارپذیر است. اگر مقدار بالایی از اتیلن در هوا وجود داشته باشد و با یک منبع اشتعال تماس بگیرد، ممکن است به وقوع انفجار بپیوندد.
- خطر اشتعال: گاز اتیلن با وقوع حرارت یا شعله به راحتی اشتعال میشود. بنابراین، باید از مواد آتشزا و منابع حرارتی دور نگهداشته شود.
- خطر انسانی: تماس مستقیم با گاز اتیلن میتواند برای انسانها خطرناک باشد. این گاز ممکن است تنفس را مختل کرده و به مشکلات تنفسی منجر شود. همچنین، در مقادیر بالا ممکن است عوارض جلدی نیز ایجاد کند.
- خطر برای محیط زیست: اتیلن یک گاز گلخانهای است و میتواند به گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی زیان برساند.
- خطر در صنایع شیمیایی: در صنعت شیمیایی، اتیلن به عنوان یک ماده پایه برای تولید محصولات شیمیایی مورد استفاده قرار میگیرد. اگر نگهداری و مدیریت مناسب انجام نشود، ممکن است حوادث شیمیایی و انتشار گاز اتیلن به وقوع بپیوندد.
مزایا و معایب گاز اتیلن
گاز اتیلن مزایا و معایب مختلفی دارد. در زیر به برخی از این مزایا و معایب اشاره میکنم:
مزایا:
- رشد گیاهان: گاز اتیلن به عنوان یک هورمون گیاهی در کشاورزی به کار میرود. استفاده از اتیلن میتواند رشد گیاهان را تسریع داده و محصولات را افزایش دهد.
- ذخیرهسازی محصولات: اتیلن به عنوان یک ماده آنتیاکسیدانی عمل میکند و میتواند ماندگاری میوهها و سبزیجات را افزایش دهد.
- تولید پلاستیک: اتیلن به عنوان ماده اصلی برای تولید پلاستیکهای متنوع مورد استفاده قرار میگیرد. این صنعت بسیار مهم است و به ایجاد محصولات مختلف از جمله بطریها، کیسهها و لوازم خانگی کمک میکند.
- سوخت: اتیلن به عنوان یک سوخت مایع در صنعت خودروسازی به کار میرود و میتواند به کاهش آلودگی هوا کمک کند.
معایب:
- خطرات ایمنی: گاز اتیلن یک گاز قابل انفجار است و در موارد نادری میتواند حوادث جدی ایجاد کند.
- آلودگی هوا: تولید و سوخت اتیلن میتواند به آلودگی هوا منجر شود و به تغییرات آب و هوایی و گرمایش جهانی زیان برساند.
- مشکلات تنفسی: تماس مستقیم با گاز اتیلن ممکن است به مشکلات تنفسی منجر شود و برای انسانها خطرناک باشد.
- تاثیرات بر محیط زیست: اتیلن یک گاز گلخانهای است و به تغییرات آب و هوایی و محیط زیست آسیب میزند.
بنابراین، استفاده از گاز اتیلن در صنایع مختلف مزایا و معایبی دارد که باید با دقت و با رعایت اصول ایمنی و محیط زیست مدیریت شود.
تاریخچه گاز اتیلن
گاز اتیلن، یکی از مهمترین ترکیبات شیمیایی، تاریخچهای بسیار طولانی و جالب دارد. در زیر به تاریخچه اکتشاف و استفاده از گاز اتیلن اشاره خواهیم کرد:
- اکتشاف اتیلن: اتیلن به عنوان یک ترکیب شیمیایی در سال ۱۷۹۵ توسط کیمیاگرهای هلندی اسماعیل فارادی و کورنلیوس جاکوبزون، به صورت مختصر تشخیص داده شد. آنها این گاز را با تجزیه مواد ترکیبی مختلف مانند پروپان و اتان تولید کردند.
- اکتشاف واقعی: در سال ۱۸۵۸، عالم شیمی آلمانی فریدریش گستاف گوتلوف رنکه اتیلن را به صورت خالص تولید کرد. او این گاز را از اتیلن کلراید (یا کلرهیدرین) به دست آورد و به اصطلاح “التریلن” نامید.
- تولید صنعتی: تولید صنعتی اتیلن به مرور زمان افزایش یافت و از سال ۱۸۹۸ به عنوان یک ماده شیمیایی مهم در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گرفت. این شیمیایی برای تولید پلاستیکها، رزینها، لاستیکها، و مواد شیمیایی دیگر بسیار حیاتی شد.
- رشد صنعتی: تا دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، تولید اتیلن به عنوان یک ماده پایه در صنایع شیمیایی و پلاستیکسازی به سرعت رشد کرد. با پیدایش فناوریهای پیشرفته تولید و پردازش اتیلن، تولید این ماده به مقیاس صنعتی بیشتری انجام شد.
- تولید از منابع طبیعی: در دهههای اخیر، تولید اتیلن از منابع طبیعی مانند گاز طبیعی و نفت به عنوان مواد اصلی افزایش یافته و تولید از منابع متجدد و پایدار مورد توجه قرار گرفته است.
در کل، تاریخچه گاز اتیلن نشان دهنده اهمیت بسیاری که این ماده در صنایع مختلف به دست آورده و چگونگی توسعه و استفاده از آن در طول زمان است.
نحوه شناسایی گاز اتیلن
شناسایی گاز اتیلن میتواند با استفاده از روشهای مختلف صورت پذیرد. در زیر به چندین روش شناسایی گاز اتیلن اشاره میشود:
1. آزمون رنگ: یکی از روشهای ساده برای تشخیص گاز اتیلن، استفاده از رنگ آزمون است. وقتی گاز اتیلن به مخلوطی از برومین تتراکلراید و کلر فلورید اضافه میشود، مخلوط به رنگ قهوهای تا نارنجی تغییر میکند. این تغییر رنگ به عنوان واکنش هالوگنید شناخته میشود.
2. آزمون پلاستیک: گاز اتیلن میتواند پلاستیکها را بیشتر انعطافپذیر کند. بنابراین، میتوان یک شیشهٔ پلاستیکی تا میزانی از گاز اتیلن پر کرد و سپس برای تشخیص آن از تغییر حجم یا انعطاف پذیری پلاستیک به عنوان نشانه استفاده کرد.
3. استفاده از سنسورهای گاز: سنسورهای گاز الکتروشیمیایی یا سنسورهای نیمههادی میتوانند برای تشخیص گاز اتیلن مورد استفاده قرار گیرند. این سنسورها به تغییرات الکتریکی در حضور اتیلن واکنش میدهند و از طریق خروجی الکتریکی مشخص میکنند که آیا گاز اتیلن حاضر است یا خیر.
4. کروماتوگرافی گاز: این روش تجزیه و تحلیل دقیقتری از گازها انجام میدهد و میتواند گاز اتیلن را از دیگر ترکیبات گازی جدا کند. در این روش، نمونه گاز با استفاده از کروماتوگرافی جداسازی و تشخیص داده میشود.
5. تست آتشزا: گاز اتیلن به سرعت اشتعال میشود. برای تشخیص حضور اتیلن، میتوان با استفاده از شعله و یک عصا چوبی نزدیک به منبع گاز قرار داد. اگر شعله به سرعت رشد کند یا رنگ آن زرد شود، این نشانهدهی به حضور اتیلن میباشد.
توجه داشته باشید که انجام هر یک از این روشها باید با دقت و ایمنی انجام شود، زیرا گاز اتیلن ممکن است به عنوان یک ماده قابل انفجار باشد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.